Euro 2022 (videos)

Aangezien de Fifa voor Qatar heeft gekozen en ons dus in de zomer een WK voor mannen heeft ontzegd, is het het EK voor vrouwen dat in juli het tempo zal bepalen, na een jaar wachten na het uitstel als gevolg van de coronaviruscrisis.

Maar welke natie zal met de Europese lauweren gaan strijken? Engeland, via een eerste thuisoverwinning? Duitsland, door de modus reconquest te activeren na de titels tussen 1995 en 2013 te hebben gemonopoliseerd? Nederland, om hun overheersing van het Oude Continent voort te zetten die in 2017 begon? Spanje, om de Iberische opmars naar de macht in het vrouwenvoetbal te bevestigen? Frankrijk, ondanks het gekibbel in de Franse kleedkamer? Of de Scandinavische landen (Denemarken, Zweden, Noorwegen)? Nooit eerder was een Vrouwen-Euro zo open met nog maar een paar weken te gaan.

Europa in Iberische tijd?

Van de zestien vertegenwoordigde ploegen kan de helft min of meer realistisch aanspraak maken op een continentale titel. Maar het is misschien Spanje dat het belangrijkst zal zijn om in het oog te houden. “La Roja”, zevende op de wereldranglijst van de Fifa, is één van de ploegen die de laatste tien jaar de meeste vooruitgang heeft geboekt. De Spaanse ploeg is grotendeels afgeleid van Barcelona en kan rekenen op de allround visie van middenveldspeelster Alexia Putellas, de Gouden Bal-winnares in 2021 en momenteel de beste speelster ter wereld. Het feit dat de 28-jarige linkse de ster van het team is, spreekt boekdelen over haar kracht. Het is het collectieve spel dat de Catalaanse belichaamt dat Spanje zo formidabel maakt. En het is het collectieve spel van het team dat Spanje zo formidabel maakt en hen tot de favorieten van het toernooi maakt, drie jaar nadat ze de VS een fameuze run voor hun geld gaven bij de laatste 16 van het Wereldkampioenschap Vrouwen 2019.

Engeland thuis?

In werkelijkheid staan we al te watertanden bij het idee van een (mogelijke) finale tegen Engeland, een ploeg die de Nederlandse Sarina Wiegman, de architect van het succes van de Oranje Leeuwinnen in de afgelopen jaren, heeft ingehuurd om te proberen eindelijk een eerste titel in de wacht te slepen. Met het talent in hun rangen, gecombineerd met hun status als gastheer, is Engeland onvermijdelijk één van de serieuze kanshebbers voor de eindoverwinning. En zelfs als Chelsea spits Fran Kirby, die de wereld van het vrouwenvoetbal verraste door aan te kondigen dat ze haar carrière om gezondheidsredenen op pauze zette, er misschien niet bij is. Zo ook Manchester City verdedigster Stephanie Houghton, die een achillespeesblessure heeft.

Ondanks deze (nog niet bevestigde) afwezigheden hebben de Drie Leeuwinnen veel te bieden. De ervaring van 'oude rotten' Ellen White, Jill Scott en Lucy Bronze (samen meer dan 300 caps), alsmede het leiderschap van Leah Williamson (Arsenal), onlangs benoemd tot kapitein van het Engelse nationale team, komen in gedachten. Het team zal erop gebrand zijn de reputatie van de Engelsen als eeuwige verliezers, uitvinders van het spel, maar wier laatste (en enige) succes in een internationaal toernooi de Wereldbeker 1966 bij de mannen was, die zij wonnen door een scheidsrechterlijke fout in de finale. Dat is niet veel voor zo'n land.

Het oranje licht

Hoe zal Nederland omgaan met het einde van het Wiegman-tijdperk? Oranje is niet altijd op zijn gemak tegen de grote jongens (de nederlaag in Frankrijk in februari bijvoorbeeld) en staat tweede in hun WK-kwalificatiegroep voor 2023, dus het straalt geen vertrouwen uit. Maar met zo'n sterke bezetting (Miedema, Martens, Jackie Groenen, Sherida Spitse, Sari van Venendaal en nog veel meer), zullen we het met onze buren moeten doen! Vooral als je weet dat ze zich in toernooien kunnen sublimeren.

Wat hun recente resultaten ook zijn, er is niets oneervols aan hen. Zeker als je weet dat de ploeg in september 2021 werd overgenomen door de Engelsman Mark Parsons, die zichzelf als een "oprichter" beschouwt en dus wat tijd nodig zal hebben om zijn stempel op zijn ploeg te drukken. Bovenal beloven ze een Nederland dat hongerig is naar revanche en gretig is om de titel te behouden die het vijf jaar geleden in eigen land won. En zoveel te beter. De grote landen zien strijden op het mooiste podium van het continent is de best mogelijke promotie voor het vrouwenvoetbal, een sport die voortdurend groeit. En, op dag van vandaag, misschien wel de discipline met het grootste economische, publieke en sportieve potentieel.

En dit geldt ook voor de Fransen, Zweden, Denen, Duitsers enz. En niet te vergeten de Belgen, die hun tweede Euro-ervaring op rij zullen hebben, na hun eerste deelname in 2017. Op dat toernooi hebben de Red Flames van Tessa Wullaert en Janice Cayman voor sensatie gezorgd door het Noorwegen van Ada Hegerberg (dit jaar terug in de nationale ploeg na een afwezigheid van vijf jaar) te verslaan, voordat ze met eer zijn gevallen tegen de toekomstige kampioenen, Nederland. Met andere woorden, de Flames zullen even gemotiveerd zijn als altijd bij het idee om "een slag te slaan", in een groep waarin ze het moeten opnemen tegen IJsland, Frankrijk en Italië. Een zwaar programma!

Er wordt verwacht dat het publiek massaal naar het evenement zal komen

Wat het publiek betreft, staan alle indicatoren momenteel op groen. Zo is enkele weken voor de start van Euro 2022 het recordaantal verkochte tickets van de vorige editie al gebroken (350.000 tegenover 240.000 vijf jaar geleden). Kortom, we mogen verwachten dat de stadions voller zullen zijn dan tijdens het WK van 2019 (gemiddeld 74% in de negen gaststeden).

De vijandelijkheden zullen beginnen op Old Trafford voor de wedstrijd tussen Engeland en Oostenrijk. Dit is een interessante wedstrijd die voor een volle tribune zal worden gespeeld op de thuisbasis van Manchester United. De eindwedstrijd van het toernooi wordt gespeeld in Wembley (Londen), een schitterende locatie. Als u nog geen ticket heeft, kunt u helaas niet aanwezig zijn. De reden? Alle 90.000 nog beschikbare kaarten voor de finale waren uitverkocht in... 43 minuten tijdens de verkoopfase die op de 100e dag vóór de euro werd georganiseerd.

Dit betekent dat de atmosfeer in de acht gaststeden waarschijnlijk oververhit zal raken. Zeker als je weet hoe goed de Engelsen voor de sfeer kunnen zorgen als het op voetbal aankomt...